Polecam oba filmy, naprawdę świetnie zrobione.

OCZY SZEROKO OTWARTE
Aaron prowadzi koszerny sklep mięsny w dzielnicy zamieszkałej przez ultra-ortodoksyjnych Żydów. Wraz z żoną i czterema synami wiedzie spokojne, pobożne życie. Zostaje ono zakłócone pojawieniem się zagubionej duszy – studenta Ezriego, który budzi w Aaronie zakazane uczucia. Reżyser bada moralne granice własnej religii poprzez dokładne, dojrzałe śledztwo. Umiejętnie uchwycił dwoistość życia w małej społeczności, gdzie nie istnieje coś takiego, jak wolna wola. Ludzie mogą się liczyć ze sobą nawzajem, ale ich dobroć nie jest bezinteresowna. Powstało uniwersalne powściągliwe arcydzieło ukrytych napięć, które są obecne w każdej społeczności.

http://www.filmweb.pl/film/Oczy+szeroko+otwarte-2009-516131

ROCK HAVEN
18 - letni Brad wraz ze swoją nadopiekuńczą matką przeprowadza się do nadmorskiego miasteczka Rock Haven. Tu poznaje właśnie Clifforda - swojego uwodzicielskiego sąsiada, nie zdając sobie nawet sprawy z tego, że to właśnie on będzie jego pierwszą miłością. Dla Brada fakt takiego rozwoju wypadków jest nie lada problemem, gdyż jako żarliwy katolik będzie musiał wybrać między miłością a wiarą.

http://www.filmweb.pl/film/Rock+Haven-2007-463813

Film "Oczy szeroko otwarte" widziałem. Zrobił na mnie duże wrażenie. I pokazał, że człowiek nigdy nie może być siebie pewny...

A mnie pokazał ból i samotność. Ale faktycznie genialnie zrobiony.

Dzięki Adminie za sugestie - obejrzałem obydwa i bardzo mi się podobały. Rock Haven jest trochę cukierkowy - znam osoby wychowane w rodzinach bardzo fundamentalnych chrześcijańskich i wydawało mi się że jest zwykle więcej dramatu w momencie odkrywania swojej tożsamości - ale może chcieli zrobić lekki film po tylu ciężkich. Bardzo podobała mi się końcowa rozmowa głównego bohatera ze swoim pastorem - ten pastor jakby czytał moje posty . Poza tym oglądałem ten film z kumplem któremu bardzo nie spodobała się scena rozbierana - jedyna jaka w tym filmie jest. Mogła być bardziej dyskretna - musiałem się z tym w końcu zgodzić.

Za to Oczy Szeroko Otwarte to film bardzo poważny, sporo dobrych dialogów. Dzieje się w środowisku ortodoksyjnych Żydów, więc sporo odniesień do religii.

Warto obejrzeć obydwa.

Jest tego trochę. Nie będę rozpisywał się specjalnie o filmach, bo szczegółowe informacje na ich temat można znaleźć bez większego trudu:
1) Priest / Ksiądz (1994) - historia księdza rozdartego między miłością do Boga a miłością do kochanka. Premiera w Polsce wywołała protesty
2) Prayers for Bobby / Modlitwy za Bobby'ego (2009) - zmagania matki z homoseksualnością syna
3) The Wise Kids (2011) - Kościół Baptystów, nastolatki i odkrywanie seksualności przez jednego z nich
4) Dupa dealuri / Za wzgórzami (2012) - młoda kobieta odwiedza swoją dawną kochankę (przebywającą teraz w klasztorze) i namawia ją do wspólnego wyjazdu
5) Joven y Alocada (2012) - odkrywanie biseksualności nastolatki z religią w tle
W tym tygodniu, na festiwalu w Berlinie, będzie też premiera nowego filmu M. Szumowskiej W imię... o księdzu homoseksualiście prowadzącym ognisko dla trudnej młodzieży i podkochującym się w jednym z chłopaków.
Oprócz tego kilka dokumentów:
1) For the Bible Tells Me So / Zbawienie dla gejów? (2007)
2) A Jihad for Love / Homoseksualizm w krainie półksiężyca (2007)
3) God Loves Uganda (2013)
Polecam też filmy Terence'a Daviesa, zwłaszcza "Trylogię" (na którą składają się krótkometrażowe Dzieci, Madonna z dzieciątkiem oraz Śmierć i przemienienie) i Koniec długiego dnia (obie produkcje są częściowo autobiograficzne, opowiadają o konflikcie religii z odkrywana seksualnością).

Może lepiej oglądać filmy które będą nas kształtować, a nie pokazywać jakieś rozdarcie i promocję lobby którego powinno być jak najmniej tutaj mimo wszystko, odnoszę się tutaj nie do wszystkich tytułów, ale one mnie bardziej zachęcały do aktywnego homoseksualizmu niż krzewiły wiarę, więc lepiej dwa razy się zastanowić zanim się coś oglądnie.

Widziałem film „Oczy szeroko otwarte” i od pierwszych sekwencji był on dla mnie opowieścią o rodzinie, jej codzienności i nieprzebranej miłości kobiety do swojego wybranka, który jest jej mężem i ojcem ich dzieci…
Uczucie tej kobiety do męża posiada wszystkie przymioty prawdziwej miłości…

… i jeszcze mi się przypomniało:

„…kiedy patrzę i widzę, znaczy to, że wiem, nie wiedzą bowiem ci, którzy patrząc nie widzą….”

„…wszystko na świecie jest osobliwe, cudowne, dla dobrze otwartych oczu…”

Aaron, podchodzę do kina z dystansem, oceniam film po obejrzeniu i to, że czasem nie zgadzam się z częścią zaprezentowanych w nim poglądów nie musi czynić go od razu złym. Każdy ma swój rozum i potrafi ocenić co jest dobre, złe, a co niejednoznaczne i czy z czymś się zgadza czy też odwrotnie. Film o papieżu nie jest z marszu arcydziełem, tak jak film o mafii nie jest z gruntu kiepski i godny zapomnienia. Nie przeceniałbym też wpływu kina na człowieka. Dobre kino zmusza widza do myślenia, konfrontacji, ale bądźmy poważni - nikt po obejrzeniu filmu nie stanie się nagle aktywnym homoseksualistą. W temacie wątku nie ma nic o filmach umacniających ducha. Wszystkie, które podałem dotyczą "styku odczuć homoseksualnych i religii", a jeśli ktoś wyczuwa w którymś jakąś propagandę, to przecież może go pominąć bez ryzyka obejrzenia. Myślę, że jest tu wielu rozdartych użytkowników, którzy borykają się z własną seksualnością i wyznawaną religią, dlaczego więc uciekać od tego rozdarcia i udawać, że go nie ma? A co do tzw. lobby, to działa ono raczej w mainstreamowych komediach (sympatyczny przyjaciel-gej głównej bohaterki) niż autorskich filmach rumuńskich, chilijskich czy brytyjskich.

Uważaj intelligo, bo zaraz zostaniesz posądzony przez admina o "święte oburzenie"

Ewa,

Dla mnie ta scena była OK, ale kumpla tak raziła, że w końcu przystałem na to, że jak by tych chłopaków pokazali od pasa w górę a nie całych nagich to film by nic nie stracił. Czasami wiadomo o co chodzi i nie trzeba pokazywać całej anatomii. To była jedyna uwaga, zresztą sprowokowana przez kumpla. I jedyna taka scena w filmie. Nie wyobrazajcie sobie proszę za dużo bo tego w tym filmie nie ma

Pozdrawiaki

"Jestem kobietą, którą interesują kobiety" Czeski dokument kręcony na przestrzeni 5 lat. Dylematy dotyczące sposobu życia kilku kobiet homoseksualnych, wierzących w Boga.

Jedna osoba z forum przesłała mi info, że teraz ma być film o odczuciach homo ks. czy ktoś to widział? bo ze zwiastuna niewiele można się dowiedzieć? chodzi mi o to czy warto obejrzeć?

Film "W Imię..." Małgorzaty (bo kurcze nie Małgośki!) Szumowskiej. wg. portalu film.org.pl kiepskie i nacechowane ideologicznie kino - stawia na szokowanie, a szkoda, bo temat mógł być dobry.

Ja czekam na "Płynące wieżowce" zobaczyn co to będzie za "dziełko".

Film "Oczy szeroko otwarte" będzie leciał dziś na dwójce o 22:20. Luknę sobie Skoro go tutaj tak polecacie

A jeśli chodzi o film "W imię...", który jutro wchodzi do kin, to rzeczywiście ze zwiastuna niewiele można się dowiedzieć i nie ma tam pokazane wprost, że ten ksiądz jest homoseksualistą - równie dobrze może to być film o jakichś innych problemach księdza. Ale gdy oglądałam ten zwiastun to też pierwsze co mi przyszło do głowy to homoseksualizm Zobaczymy co z tego wyjdzie. Choć ja również uważam, że ten film jest z tych, które stawiają na kontrowersję i szokowanie, ale mimo wszystko chętnie się przejdę na niego do kina. Choćby po to, by wyrobić sobie swoje własne zdanie

Dzięki za info o tym filmie!

W pełni się zgadzam! Te filmy to nic innego jak reklama propagandy lobby gejowskiego. (m.in. Modlitwy Bobby'ego). Grając na emocjach wmawia widzowi jak to wiara tępi i krzywdzi człowieka. Tym czasem postawa rodziców tak ukazana nie ma nic wspólnego z wiarą katolicką, jest jej zaprzeczeniem. Ponadto nie byli oni nawet katolikami. Na końcu W perfidny sposób podważa się naukę Kościoła o istocie płciowości i matka dziecka zamiast zrewidować swoją postawę porzuca wiarę i wstępuje do organizacji afirmującej aktywność homoseksualną. Nazywajmy rzeczy po imieniu - takie filmy nie są wcale dobre - dobre raczej, by rozmydlać wartości, wszystko czynić względne grając na instynktach i emocjonalności.

Te filmy mają za zadanie ośmieszyć wartości katolickie, Kościół, jego hierarchów i nauczanie. To wszystko ze szkodą dla człowieka. We mnie budzi żal i niesmak

Jeśli mogę dodać swoje "dwa grosze" na temat filmów z wątkiem homoseksualnym to opiszę swój przypadek... Zauważam, że oglądanie tego rodzaju produkcji tylko wzmaga we mnie większe pragnienia homoseksualne i powoduje, że mam problem z nieczystymi myślami. Ogólnie nie polecam. Jest to bezsensowne rozbudzanie złych pragnień. Lepiej chyba obejrzeć jakiś inny, dobry film, poruszający tematy NIE ZWIĄZANE z homoseksualizem. To tylko refleksja z moje doświadczenia...

Mam to samo wrażenie - nawet jesli film jest pozbawiony całkowicie "scen" , to często prowokuje do pójścia z prądem, do poddania się temu co proponuje oosbom homoseksualnym świat . A z Jezusem się idze często pod prąd (i nie ma często malowniczego, romantycznego happy endu - z ludzkiego punktu widzenia oczywiscie - jaki jest na filmach pzredstawiony).