Cześć,

niedawno zostałem poproszony o zostanie ojcem chrzestnym. Właściwie nie wiem czy mam się zgodzić. Tak jak pisałem w poprzednich postach mam skłonności homoseksualne, walczę ze swoimi nałogami. W tym wszystkim regularnie się spowiadam i modlę. Oczywiście chodzę na Msze kilka razy w tygodniu. Jednak nie wiem w sumie co mam zrobić, waham się.

Chciałbym poznać Wasze zdanie na ten temat.

Pozdrawiam

Matt

Porozmawiaj ze spowiednikiem na ten temat, albo z dwoma;)

A czy sam chciałbyś mieć siebie za ojca chrzestnego, ale tak szczerze bez samobiczowania się?

Co będzie jeżeli rodzina dowie się o Twojej orientacji?

Uzależnienia to myślę, że wielu chrzestnych ma.

Raczej obawiałabym się jedynie reakcji rodziców chrzestnych na to gdy wyjdzie na jaw orientacja. Gdy dziecko podrośnie to raczej nie będzie negatywnie nastawione bo młode pokolenia inaczej podchodzi do tej kwestii.

Zgadzam się z Wiki.
Fajnie że starasz się mieć czyste serce, tylko zastanawiam się, jak mógłbyś wybrnąć z sytuacji, żeby wyszło kulturalnie z Twojej ewentualnej odmowy, bo co powiesz rodzicom chrzestnym, że dlaczego odmawiasz?

Dziękuję za radę. Porozmawiam ze Spowiednikiem.

Szczerze to nigdy się nie zastanawiałem nad tym, czy bym to ja chciał chrzestnego ze skłonnościami. Tak naprawdę ważne jest aby ta osoba była wierząca i wiarą żyła na co dzień. Jednak ja mam wątpliwości, czy jestem dobrym kandydatem. Jestem wierzący, staram się żyć w czystości. Teraz od kilkunastu dni tak jest. Chcę trwać przy Bogu.

Co do mojej rodziny ja uważam, że rodzice wiedzieli zanim ja się połapałem, takie mam wrażenie, choć nigdy nie rozmawialiśmy na ten temat. Inni członkowie mojej rodziny nie wiedzą.

Tak myślę, że co do Rodziców tego Dziecka to myślę, że by byli rozczarowani i raczej nie będą chcieli mnie znać (ogólnie to prawie zawsze przyjmuję najgorszy wariant).

Tak naprawdę zastanawiam się nad tym.

Dlaczego orientacja miałaby przeszkadzać w zostaniu chrzestnym? Jeśli ktoś stara się żyć zgodnie z nauczaniem Kościoła nie widzę tutaj problemu. Świadomie piszę "stara się", bo wiadomą sprawą jest że wszyscy jesteśmy ludźmi grzesznymi (homo/hetero czy bi).

Wiem że nie będę mieć dzieci, więc dla mnie zostanie ojcem chrzestnym było czymś szczególnie wzruszającym - będę mógł przynajmniej w jakiś sposób zatroszczyć się o kolejne pokolenia. Poprosił mnie przyjaciel który wyznał że jestem jedynym mężczyzną chodzącym do kościoła jakiego zna.

Hej Silent,

wiesz ja tu jestem od niedawna. Przeszukałem wcześniej forum i nie znalazłem postu dt tego, więc założyłem ten wątek. Tak naprawdę chciałem się dowiedzieć, co Inni Forumowicze myślą na ten temat. Dziękuję Tobie za Twoją odpowiedź.

Te pytanie mnie nurtuje, bo sam zostałem poproszony o zostanie ojcem chrzestnym. Mam wątpliwości i się waham. Obecnie u mnie jest lepiej trwam w czystości. Niedawno wróciłem ze Mszy Świętej, gdzie przyjąłem Najświętszy Sakrament. Mi również chodzi o to, czy ja podołam w tej roli, żyć na co dzień wiarą i trwać przy Bogu.

A czy rodzice dziecka mają lepszego kandydata niż Ty?

W samych skłonnościach homoseksualnych nie dostrzegam przeciwskazań do pełnienia roli rodzica chrzestnego. Z punktu widzenia Kościoła chodzi o zaangażowanie w rozwój duchowy człowieka. Jeśli masz w sobie przekonanie, że pomimo wspomnianych skłonności będziesz trwał w łączności z Chrystusem (mogąc przystępować do sakramentu pokuty i komunii świętej), należy poważnie rozważyć taką propozycję. Warto jednak pamiętać, że mówimy o szczególnej rodzaju trosce, która winna być skoncentrowała na duchowym wsparciu: dbaniu o wychowanie dziecka w wierze i w zgodzie z nauką kościoła.

Moim zdaniem największy problem jest w tym, co będzie, gdy rodzice dziecka dowiedzą sie o orientacji Matta.
I czy wiedząc o tej orientacji wybraliby go na chrzestnego.

Kluczowe będzie jednak zdanie spowiednika. Ciekawa jestem co powie