Temat - pytanie nieco lżejszego kalibru:) Jak podchodzicie do tematu wesel? Chodzicie sami czy prosicie koleżankę/kolegę o towarzystwo? Pójście samemu (w pewnym wieku) wywołuje zwykle lawinę pytań - a dlaczego sam? kiedy twoja kolej na wesele? Nie żeby mi to szczególnie przeszkadzało ale bywa irytujące i czasami sprawia że czuję się skrępowany.

Cześć ja na szczęście dawno nie musiałem być na weselu (ale byłem jako osoba towarzysząca bo głupio mi było odmówić ;p). Ale jak zdarzało się być zaproszonym przez kogoś z rodziny to rzeczywiście, nie tylko ze względu na pytania, ale po prostu - by przeżyć dobrze ten czas, warto było mieć kogoś ze sobą. Ja mam kilka przyjaciółek, z dawnych zresztą czasów, które po kolei na kolejnych weselach się pojawiały. Ale raz, gdy jedna z nich pojawiła się ze mną na dwóch weselach z rzędu to .... wiadomo co było: domysły, kiedy nasz ślub moja ciotka wzięła mnie nawet na stronę, że ta Kasia (imię zmienione przez redakcję) to nawet miła ale jakaś taka poważna

Żeby się dobrze bawić chyba należy mieć towarzystwo, gorzej jak nie ma się przyjaciółek które pójdą, lub co gorsza - powoli te przyjaciółki same wychodzą za mąż i zostaje się "na lodzie".

To prawda, od pewnego czasu coraz mniej przyjaciółek bez ślubu (słynna "3" z przodu).

Też byłem kilka razy jako osoba towarzysząca, ale jest to mniej krępujące - jeżeli z całej sali znasz tylko kilka osób to raczej głupich pytań nie ma:) W ogóle na "występach gościnnych" jest zawsze łatwiej. Swoją drogą cały czas pracuję nad zgrabną odpowiedzią na różne pytania dotyczące mojej prywatności. Te które przychodzą mi do głowy są raczej takie żeby komuś "poszło w pięty", a nie zawsze chciałbym aż takiego efektu. Ciekawe że wielu osobom moje singielstwo przeszkadza bardziej niż mnie samemu:)

Najczęściej chodzę sam, jednocześnie unikając jak ognia wesel, na których nie ma w sensownej ilości bliskich mi osób - zdarza mi się odmawiać np. dalszej rodzinie czy znajomym, którzy nie są mi strasznie bliscy i z którymi nie mam innych wspólnych znajomych.

Ja staram się zawsze znaleźć osobę towarzyszącą.

Spodziewam się jeszcze co najmniej kilku takich uroczystości w swojej najbliższej rodzinie i mimo wszystko nie wybiegam w przyszłość, żeby nie musieć się przedwcześnie stresować. Myślę sobie, że może to stanowić pewien problem z powodu niedoboru przyjaciółek. Rozpocznę poszukiwania kiedy już zajdzie taka konieczność, bo rzeczywiście pewnych problemów może dostarczać samotne przeczekanie czasu biesiady.